Οι πιθανότητες η Συρία να εμπλακεί σε γενικευμένο θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο αυξάνονται συνεχώς μέρα με τη μέρα. Μεγάλο μέρος της Συριακής αντιπολίτευσης, το οποίο διαδηλώνει ειρηνικά, φαινόταν ως τώρα εξαιρετικά απρόθυμο να εξετάσει ακόμα και την πιθανότητα ένοπλης αντιπαράθεσης. Αλλά καθώς οι ειρηνικές διαδηλώσεις φαίνεται ότι αδυνατούν να κλονίσουν τα θεμέλια του καθεστώτος, το πέρασμα της πολύμηνης εξέγερσης σε νέα ένοπλη φάση, πλέον, φαίνεται πολύ πιθανό.
Από την πρώτη στιγμή, το καθεστώς ισχυρίστηκε πως οι εξεγέρσεις καθοδηγούνται από ισλαμιστές τρομοκράτες και ξένες κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση αποδίδει τις συγκρούσεις σε ένοπλες συμμορίες και αναφέρει ότι έχουν σκοτωθεί έως τώρα 700 αστυνομικοί και στρατιώτες.
Στην πραγματικότητα, πίσω από το ξέσπασμα της εξέγερσης βρίσκεται η παντελής έλλειψη πολιτικών ελευθεριών, σε μια χώρα που κυβερνάται δικτατορικά εδώ και σαράντα χρόνια απο την οικογένεια Άσαντ. Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ πριν 11 χρόνια διαδέχθηκε στην εξουσία τον πατέρα του και είναι επικεφαλής του κόμματος Μπάαθ, το οποίο μονοπωλεί την εξουσία από το 1963. Επιπρόσθετα στοιχεία η τεράστια ανεργία και οι διαδοχικές τεράστιες αυξήσεις τιμών σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης που πλήττουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Από την έναρξη των συγκρούσεων έως σήμερα, εκατοντάδες άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί – ο ακριβής αριθμός παραμένει άγνωστος. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, από τον περασμένο Μάρτιο, 2.700 Σύριοι έχουν σκοτωθεί από τα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας.
Η διαφορετική εθνική και θρησκευτική σύνθεση της Συρίας δημιουργεί ένα περίπλοκο χάρτη συμμαχιών στο εσωτερικό της χώρας. Περίπου 80% του πληθυσμού αποτελείται απο Άραβες, ενώ υπάρχει μια σημαντική μειονότητα Κούρδων, καθώς και Αρμένιοι, Τουρκμένοι, Ασσύριοι, κ.ά. Περίπου το 75% του πληθυσμού αποτελείται από Σουνίτες Μουσουλμάνους, και 5% από Αλαουίτες, την ετερόδοξη αίρεση του προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ. Την διάσπαση ανάμεσα στις διαφορετικές εθνότητες και θρησκείες υποδαυλίζει με κάθε τρόπο το καθεστώς, μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης. Ιδιαίτερα οι διαδηλωτές κατηγορούνται από τις αρχές ως “εξτρεμιστές σουνίτες”, προκειμένου να απομονωθούν απο τις υπόλοιπες θρησκευτικές ομάδες, κυρίως από τους Χριστιανούς και την Μουσουλμανική μειονότητα των Αλαουιτών, στην οποία ανήκει και η οικογένεια του Άσαντ, καθώς και οι περισσότεροι επικεφαλής των δυνάμεων καταστολής. Παρά τις περιπλοκές που δημιουργεί αυτή η κατάσταση, σε σειρά διαδηλώσεων υπήρξαν κοινά μπλοκ Αράβων και Κούρδων ή Χριστιανών και Μουσουλμάνων, που διαδήλωναν μαζί, δηλώνοντας πως παλεύουν ενωμένοι ενάντια στο καθεστώς και την καταπίεση.
Μαζί με τον στρατό, η χώρα έχει πολλές υπηρεσίες ασφαλείας, τα μέλη των οποίων παραμένουν πιστοί στο Άσαντ. Οι διαδηλωτές γνωρίζουν καλά ότι οι αποστάτες θα προέλθουν από τον στρατό, που είναι στελεχωμένο από πολλούς Σουνίτες και όχι τις ομάδες ασφαλείας, οι οποίες κατά κύριο λόγο στελεχώνονται από Αλαούιτες.
Κατα μία έννοια, όλα τα απαραίτητα συστατικά είναι ήδη υπαρκτά, για να συμβεί η έκρηξη. Υψηλόβαθμος αποστάτης του στρατού δήλωσε την περασμένη Παρασκευή ότι 10,000 άντρες εγκατέλειψαν το στρατό και επιτίθενται με όπλα στις πιστές δυνάμεις ασφαλείας του Άσαντ. Ο Μοχάμεντ Ραχάλ, ηγέτης του Επαναστατικού Συμβουλίου της Συρίας (μία απο τις πολλές ομάδες αντιπολίτευσης) την περασμένη εβδομάδα είπε χωρίς περιστροφή στην Παναραβική εφημερίδα Σάρκ Αλ Άουσατ: “Πήραμε την απόφαση να εξοπλίσουμε την επανάσταση που θα μετατραπεί σε πολύ βίαιη, πολύ σύντομα.”
Η Συρία παρουσιάζει μια διαφορετική πορεία απο τις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής που σαρώθηκαν από το κύμα εξεγέρσεων. H στρατιωτική επέμβαση έχει αποκλειστεί, δεδομένης της κατάστασης στη Λιβύη, αλλά και την απουσία ενός ισχυρού ηγέτη αντιπολίτευσης.
Η ιδέα ότι μια αδιάλλακτη Αραβική δικτατορία μπορεί να ανατραπεί από μια ένοπλη εξέγερση, μέσα από μια διαδικασία εμφυλίου πολέμου, είναι κάτι νέο στο σύγχρονο Αραβικό κόσμο.
Επιμέλεια: JJ
Όταν το δίκτυο συνεργατών του PostNews κάνει ρεπορτάζ ή αποκαλύψεις, θα καλύπτονται από το δημοσιογραφικό... λογότυπο.